Vorig jaar registreerde de politie 142.000 gevallen van overlast door verwarde personen. Ik kijk weleens naar het tv-programma ‘Overtreders’.  Daar zie je deze ‘drop-outs’ van de samenleving vaak voorbijkomen. Vaak discussiëren ze met de politie over hun ‘staandehouding'; ze zijn het er zelden mee eens. Hun overtredingen, zoals het drinken van alcohol op straat waar dat niet is toegestaan, worden beboet. We weten allemaal dat deze boetes bijna nooit worden betaald. Van wat? Het geld dat ze iedere week krijgen van hun vaak jarenlange sociale uitkering wordt direct omgezet in drank of drugs.

Deze ‘verwarden’ vergallen de sfeer in de steden en zijn in alles wat ze doen en of zeggen overlastgevend. Een verward persoon is naar mijn mening een persoon die zich niet meer kan conformeren aan de normen en waarden van een samenleving. Vaak zijn drugs, drank of beide de oorzaak hiervan. Maar ook aangeboren psychische problemen of trauma’s van persoonlijke gebeurtenissen.

We kunnen er als samenleving op drie manieren mee omgaan. 1. De harde overheidshand. Dat betekent opsluiten en eventueel vervolgen. 2. Sociale cohesie. Een sociale structuur opzetten die deze verwarden op een ‘diep menselijke manier’ ondersteunt en begeleidt. Vaak met een vast inkomen zonder verplichtingen. En ook het begeleid wonen met actieve psychische ondersteuning. 3. Isoleren in aparte onderkomens in ‘afgezonderde gebieden’. Ze zullen daar verder degenereren tot absoluut menselijk afval.

Momenteel is de maatschappij absoluut niet ingericht op deze mensen, en dit kost de samenleving miljoenen euro’s en miljarden aan ergernis en schaamte. Schaamte, ja, want hoe is het mogelijk dat een rijk land in geld en ‘godsbesef’ het zo kan verkloten? Zijn hebzucht en individualisme de oorzaken? Ja natuurlijk, de burger kan slechts 1 keer in de vier jaar kiezen welke politieke zwakkelingen (met name PVV'ers) ze in een pluche stoel helpen met een ton inkomen per jaar. Lieden die weten dat ze nooit zullen functioneren, wijzen een correctief referendum telkens weer angstvallig af. Onze democratie in een notendop.

Wat overblijft, zijn situaties zoals in de vele Amerikaanse steden waar kapitalisme tot een steeds grotere religie is verheven. In zowel de buitenwijken als de centra leven steeds meer verwarden in straten en tentjes. Vaak zijn ze totaal verslaafd aan nieuwe drugs die zo verslavend en goedkoop zijn, dat het probleem van verwarden vanzelf opgelost zal worden. Hun aantallen groeien met de dag. Ze zullen sterven in een goot vol uitwerpselen en menselijk uitschot. Totaal uitgekotst door alles en iedereen. En Nederland gaat deze richting ook op; we ergeren ons eraan, meer kunnen we ook niet doen. Ik weet dat m’n laatste zin een cynische is, maar dat is wat overblijft na machteloosheid.